Inloggen
Nieuw bij Organimal?
Maak een account aan en profiteer van de vele voordelen.
  • Nooit meer jouw gegevens invoeren
  • Controleer de status van jouw bestelling
  • Helder orderoverzicht
Winnie

Dierenarts advies nodig?

Ik help je graag verder met al je vragen

Neem contact op

Parvo hond


Wat te doen?
Een met Parvo besmette hond. Iets wat je als baasje te allen tijde wil voorkomen. Het Parvovirus is namelijk een erg gevaarlijk maag-darmvirus, vooral bij jonge en oude honden en honden met een verlaagde weerstand. Natuurlijk ben je als hond met een lage weerstand voor alle ziekten meer vatbaar, maar Parvo; hond pas op! Of beter gezegd, baasje pas op! En let op! Ā Kan je het voorkomen? Is het besmettelijk? Dit artikel geeft antwoord op al jouw vragen omtrent dit onderwerp!

Winnie

Dierenarts advies nodig?

Ik help je graag verder met al je vragen

Wat is Parvo?

Veel hondenbaasjes hebben wel eens gehoord van Parvo. Maar wat is Parvo eigenlijk? Het is bij velen ook wel bekend als het B19-virus. Eind jaren zeventig werden de eerste gevallen van het virus ontdekt, wat binnen 2 jaar voor een wereldwijde epidemie en ontzettend veel sterfte onder honden van alle leeftijden zorgde. Alle honden zijn gevoelig voor het virus, maar op het moment komt het virus voornamelijk voor bij puppyā€™s die nog niet ingeĆ«nt zijn en honden die een verlaagde weerstand hebben. Dit kan door een ziekte of ouderdom zijn. Uiteraard is Parvo bij oudere honden die op latere leeftijd nog niet of onvolledig gevaccineerd ook een groter risico. Daarnaast lopen onderstaande rassen ook meer risico op het virus:

  • Rottweilers
  • Doberman pinschers
  • Laborador retrievers,
  • American staffordshire
  • TerriĆ«rs
  • Engelse springerspaniels
  • Duitse herders

Over het algemeen zijn kruisingen minder gevoelig voor het Parvovirus. Dit komt vermoedelijk doordat zij meer variatie in hun genen hebben dan de volbloedrassen. Hierdoor hebben de kruisingen minder kans op besmetting. Daarnaast worden ook jonge honden die nog moedermelk binnenkrijgen over het algemeen beter beschermd tegen het vervelende virus.

Parvovirus hond, de oorzaken

Parvo bij honden is extreem besmettelijk. Het wordt oraal opgenomen door het eten of oplikken van (sporen van) ontlasting van besmette honden. Doordat het via de maag in de darm terecht komt veroorzaakt het een darminfectie. Eerder gaven we al aan de Parvo bij pups het meest voorkomt. Een volwassen hond heeft veel minder kans op de symptomen van Parvo bij een besmetting.

Het virus is extreem hardnekkig en is ongevoelig voor de meeste schoonmaakmiddelen en alcohol. Het wordt overgebracht via voorwerpen als de mand en speeltjes van een besmette hond. Daarnaast kan het ook op schoenen en kleding van mensen zitten. Parvovirus bij je hond, supersterk en bestand tegen hitte, kou, vochtigheid en uitdroging! Hierdoor kan het soms wel 2 maanden of langer in de lucht blijven hangen. Direct contact met een andere besmette hond is dus niet eens nodig om besmet te raken. Overigens is het virus niet besmettelijk voor mensen.

Parvo symtomen

Nadat het Parvovirus de hond besmet heeft zal je meestal 3 tot 10 dagen na blootstelling tekenen gaan zien. Veelvoorkomende Parvo symptomen en klachten zijn:

  • Diarree (soms bloederig)
  • Braken
  • Kwijlen
  • Sloom/lusteloos/depressie
  • Spierzwakte
  • Geen eetlust
  • Koorts
  • Shock
  • Specifiek geurende ontlasting

Het gemene van Parvo bij honden is dat het vooral snel delende cellen kapotmaakt. Pups zijn dan ook extra gevoelig voor infectie omdat ze in de groei zijn en veel snel delende cellen hebben. Doordat de cellen in het beenmerg, die voor afweer moeten zorgen, kapot gaan krijgen de honden ook vaak extra bacteriƫle infecties. Dit kan het ziektebeeld uiteindelijk nog meer verergeren.

Door het vele braken, diarree en koorts is de kans op uitdroging bij besmetting erg groot. En dit is waar het gevaarlijk wordt! Heb je het vermoeden dat jouw hond het virus heeft opgelopen neem dan zo snel mogelijk contact op met de dierenarts.

Diagnose en behandeling ziekte van Parvo

In eerste instantie wordt de diagnose gesteld aan de hand van de symptomen van Parvo bij je hond en lichamelijk onderzoek. Vervolgens kan er via een onderzoek van de ontlasting worden aangetoond dat het daadwerkelijk om het virus gaat. Ook kan er, indien nodig, bloedonderzoek gedaan worden. Het enige nadeel hiervan is, is dat er geen specifiek bloedbeeld voor het virus is. Het beeld dat zichtbaar is bij de ziekte van Parvo kan namelijk ook bij andere ziektes zichtbaar zijn. Een volwassen hond heeft over het algemeen een gunstigere prognose dan een pup. Ook kwetsbare dieren, die bijvoorbeeld voorafgaand aan de ziekte al niet helemaal gezond waren, of dieren die erg oud zijn, hebben een wat minder gunstige prognose. In alle gevallen geldt dat hoe sneller jouw hond behandeld wordt, hoe groter de kans is dat hij de infectie overleeft.

Er is overigens geen medicijn om het virus te doden wanneer het de hond eenmaal heeft geĆÆnfecteerd. Het enige wat men kan doen is de symptomen behandelen. Het belangrijkste is het corrigeren van het vochtverlies doormiddel van een infuus. Daarnaast wordt vaak antibiotica, medicijnen tegen het braken en de diarree en onstekingsremmers gegeven. Voor de beste kans op herstel moet de hond direct opgenomen en intensief behandeld worden. Een goede monitoring is hierbij erg belangrijk. Omdat het een zeer besmettelijk virus betreft is het ook van belang dat de hond afgezonderd wordt van andere opgenomen dieren. Ook moeten er hygiĆ«nische maatregelen worden genomen om het virus niet over te dragen.

Tip: Na een antibiotica behandeling raden wij altijd een probioticakuur aan. Lees hier meer over probiotica bij honden.

Het voorkomen van Parvo bij pups

De beste methode om Parvo bij jouw hond te voorkomen is toch wel vaccinatie. Pups krijgen over het algemeen hun vaccinatie op 6, 9 en 12 weken leeftijd. Na deze vaccinaties is het belangrijk dat jouw hond elk jaar een herhalingsenting krijgt. Komt jouw hond veel in kennels, op hondenshows Ā of op andere manieren veel in aanraking met andere honden? Dan is het verstandig om hem eens in de 6 maanden in te laten enten. Daarnaast moeten teven voor een dekking worden gevaccineerd zodat ze haar antistoffen aan haar pups door kan geven.

Ben je niet de grootste voorstander van vaccinaties? Dan is een titerbepaling een oplossing om de hoeveelheid vaccinaties te beperken. Een titerbepaling is een bloedtest die je door de dierenarts laat uitvoeren waarmee kan worden aangetoond of jouw hond nog voldoende antistoffen heeft. Zo kan een pup door moedermelk nog een lange tijd antistoffen in het lichaam hebben. In zoā€™n geval heeft een vaccinatie geen effect en is deze dus onnodig. Daarnaast is het belangrijk om eventueel besmette oppervlakten goed te desinfecteren. Dit doe je door de etens- en waterbak en andere voorwerpen te wassen met een oplossing van 1 kopje chloormiddel in een emmer water. Let op, het is belangrijk dat je hiervoor chloor gebruikt omdat andere desinfecterende middelen het virus niet zullen doden. Natuurlijk is het zeer belangrijk om nadien alles goed af te spoelen zodat er geen chloorresten achter blijven.

Parvo bij je hond kun je maar beter voorkomen. Maar helaas lukt dat niet altijd. Let goed op de symptomen van Parvo bij oudere honden en pups, omdat ze kwetsbaar zijn. Bij twijfel, raadpleeg altijd een dierenarts!

Veelgestelde vragen over de ziekte van Parvo bij honden

De symptomen van parvo verschijnen doorgaans 3 tot 7 dagen na blootstelling aan het virus, maar dit kan variƫren van 2 tot 10 dagen.

Vaccinatie is de beste bescherming tegen Parvo. Pups moeten op 6, 9 en 12 weken worden gevaccineerd, met jaarlijkse herhalingsvaccinaties.

Neem onmiddellijk contact op met de dierenarts voor diagnose en behandeling. Snelle behandeling kan levensreddend zijn.

Honden die parvo hebben overleefd, kunnen langdurige schade aan hun darmen hebben. Dit kan leiden tot chronische diarree, braken en gewichtsverlies. In sommige gevallen kan parvo ook leiden tot hartafwijkingen.